Μια πρόταση για το Κτήριο Τεχνών Δ. Δασκαλόπουλου, ένα εκπαιδευτικό και πολιτιστικό κτίριο που βρίσκεται στην καρδιά μιας εκπαιδευτικής πανεπιστημιούπολης. Το κτίριο αποτελείται από αίθουσες διδασκαλίας, χώρους εργαστηρίων, εκθεσιακό χώρο, αμφιθέατρο, βιβλιοθήκη και διοικητικούς χώρους. Η φιλοδοξία είναι να δημιουργήσουμε ένα διαχρονικό σκάφος, που θα συνδυάζει την τέχνη, την εκπαίδευση και τον φυσικό κόσμο. Το κτίριο διαθέτει τρεις στέγες που, με πρακτική και συμβολική έννοια, εκφράζουν αυτή τη φιλοδοξία και μαζί σχηματίζουν την κορυφαία πρόσοψη, την πιο ορατή και σημαντική. Η πρώτη ταράτσα γίνεται μια προσβάσιμη πράσινη στέγη, επεκτείνοντας το πάρκο και τα μονοπάτια του στο κτίριο, συνδέοντας το σχολείο με το πάρκο και τη φύση με τον πιο άμεσο τρόπο. Η δεύτερη ταράτσα, γίνεται ένα γενναιόδωρο, επίπεδο, ανεμπόδιστο κατάστρωμα που χρησιμεύει ως εξωτερικός, ευέλικτος χώρος εκπαίδευσης. Η τρίτη ταράτσα, καλύπτεται με φωτοβολταϊκά πάνελ που παράγουν περισσότερη ενέργεια από όση χρειάζεται το κτίριο για να τροφοδοτήσει επίσης τουλάχιστον δύο φορτιστές ηλεκτρικών οχημάτων, που βρίσκονται στο επίπεδο στάθμευσης. Μια σειρά χώρων μέσα και γύρω από το κτίριο, και που γειτνιάζουν με όλους τους διαδρόμους και τις σκάλες κυκλοφορίας έχουν σχεδιαστεί για να πυροδοτούν αυτοσχέδιες αλληλεπιδράσεις, να προσφέρουν θέα σε διάφορα μέρη του κτιρίου και σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν σχεδιαστεί για να επεκτείνουν τη μαθησιακή εμπειρία, ακόμη και τις εκθέσεις εκτός καθορισμένες αίθουσες διδασκαλίας και εκθεσιακός χώρος. Η ανθεκτικότητα και η βιωσιμότητα αποτελούν βασικό στοιχείο του σχεδιασμού, θέτοντας ένα σύνολο στόχων ανθεκτικότητας και βιωσιμότητας και προτείνοντας τις αντίστοιχες στρατηγικές για την επίτευξή τους. Αυτές οι στρατηγικές αφορούν το δομικό σύστημα, την παραγωγή και αποθήκευση ενέργειας, τη συλλογή και επαναχρησιμοποίηση νερού, τα συστήματα HVAC και τα δομικά υλικά.